اگرچه میزان رشد نقدینگی در هشت سال گذشته از الگوی بلندمدت خود پیروی کرده، اما از نظر کانال‌های تزریق نقدینگی نتایج متفاوتی را دربرگرفته است. در چهار سال منتهی به ۹۲ مهم‌ترین کانال رشد نقدینگی افزایش بدهی دولت و در چهار سال منتهی به ۹۶ مهم‌ترین کانال، بدهی سیستم بانکی به بانک مرکزی بوده است. اگرچه هزینه نقدینگی در هر دو دوره از طریق تورم به عموم جامعه تحمیل شده اما برندگان ظاهری رشد نقدینگی در دوره اول ۱۰ درصد جامعه صاحب مسکن و برندگان رشد نقدینگی در دوره دوم سهامداران و سپرده‌گذاران بانک‌ها بوده‌اند.