کانت «کار» را کلید مدرن شدن - به‌ معنای شکوفا کردن تمامی استعدادهای آدمی- اعلام داشته است. به رغم استفاده عام از واژه «کار» در ابیات فوق و قابلیت تعمیم آن به تمامی فعالیت‌های افرادی که جست‌وجوگر حقیقی سرمایه جاودانی هستند و آن را راهی برای تعالی و رمزی برای نیل به پیشرفت و سعادت می‌دانستند، در ایران معاصر، این واژه عمدتاً برای خطاب قرار دادن طیف خاصی از فعالان حوزه صنعت و خدمات مورد استفاده قرار گرفته است که ذیل نظارت مدیرانی به ظاهر دانش‌دیده فعالیت‌هایی را انجام می‌دهند و محصولاتی یا خدماتی چند عرضه می‌دارند.