بزرگترین رودخانه کشور مدت‌هاست حال خوشی ندارد؛ «کارون» که زیور بسیاری از شهرهای خوزستان بویژه اهواز است، دیگر صفای گذشته را ندارد. هر چند این رودخانه که شاهرگ اصلی این استان جنوبی به شمار می‌رود هنوز هم بخشنده است و با کرم همیشگی خود علاوه بر تأمین آب شرب، چرخ‌های تولید کشاورزی و صنعت این استان را هم می‌چرخاند، اما باید بپذیریم که در مقابل این مواهبی که «کارون» به ما می‌دهد، آنقدرها هم با آن مهربان نیستیم و شاید آنچه از «کارون» می‌بینیم آیینه تمام‌نمای غفلت ما در برابر این ثروت خدادادی است.

آیا امکان نداشت با زنده نگاه داشتن رود کارون و توسعه بخش گردشگری استان خوزستان، عواید به مراتب بیشتری از آنچه اکنون صنعت نیشکر برای این منطقه از کشور حاصل کرده است به دست آورد و علاوه بر آن، دچار مضراتی چون بحران‌های زیست محیطی و شور شدن منابع آب نیز نشد؟