امروز در نقطه‌ای هستیم که خروجی دو دهه بی توجهی عمیق به مفاهیم بیمه و بیمه پردازی به شدت گریبانگیر ما شده است و بلندپایه ترین مقام اجرایی دولت علنا عنوان می دارد که درآمد حاصل از نیمی از فروش نفت به پرداخت حقوق مستمری بگیران کشوری و لشگری اختصاص می یابد!

صندوق‌های بازنشستگی آتیه و رفاه جمعیت یک کشور را تضمین می‌کنند؛ لذا اداره آنها بر مبنای علم محاسبات بیمه‌ای یک ضرورت است. در ایران این ضرورت نادیده گرفته شده است درنتیجه همگان خبر از آینده‌ای ناروشن می‌دهند. به راستی راه خروج از این وضعیت چیست؟!