عدم‌شفافیت! این بزرگ‌ترین و مهم‌ترین حلقه مفقوده در نظام پولی و بانکی کشور است؛ مسئله‌ای که باعث شده هرگونه اطلاعات درباره کم و کیف بدهی‌های بانکی محرمانه تلقی شود و انتشار فهرست «مال‌مردم‌خورها» به اندازه احتمال زندگی انسان روی پلوتون دور از ذهن باشد. منتها در سال‌های اخیر گاهی اطلاعاتی به بیرون درز کرده یا یکی از نمایندگان مجلس فهرستی منتشر کرده و همین‌ها سبب شده بعضی اسامی سرزبان‌ها بیفتند؛ نام‌هایی که معلوم نیست تا چه حد به واقعیت نزدیک باشند و آیا واقعا اینها بزرگ‌ترین بدهکاران هستند یا پای افراد دیگری هم در میان است؟ افرادی که معمولا پشت پرده‌های ضخیم زندگی می‌کنند و ما هیچ وقت نام و نشانی از آنها پیدا نمی‌کنیم. توضیح ضروری اینکه چون تقریبا درباره هیچ کدام از این بدهکاران هنوز حکم قطعی صادر نشده ما هم نمی‌توانیم اسم کامل آنها را بیاوریم و باید به حروف بی‌معنی اکتفا کنیم.

جعفرزاده‌ایمن‌آبادی می‌گوید: افرادی بدون ضابطه منصوب می‌شوند و در دوره خدمتشان که عمدتاً دو تا سه سال بیشتر نیست، خدمات سی ساله دریافت می‌کنند. این خدمات در واقع از جیب مردم پرداخت می‌شود. من به عنوان یک سپرده‌گذار در بانک راضی نیستم و اگر اینها متشرع هستند بدانند که این کار خلاف شرع است.