در یکی از جلسات تخصصی با موضوع فساد ستیزی ، یکی از اعضای جلسه ( دکتر جواد محمدقلی نیا نائب رئیس شورای انجمن های علمی کشور) در بحث آسیب شناسی نظام مدیریت دولتی الگوی زیبایی را ارایه نمود. معتقد بود که فسادستیزی بدون توجه به سه گانه نظام انتصابات و شایسته سالاری ، نظام برنامه ریزی و عملکرد طلبی ، نظام نظارت و بازرسی ، امکام پذیر نیست. چون اقتصاد ایران دولتی بوده و ماهیت سیاسی دارد، فساد ستیزی باید از درون دستگاه های اجرایی کشور آنهم از سطوح مدیریت اجرایی شروع شود. مابقی افراد، توان فساد اقتصادی چندانی نداشته و عموما متهم به تخلف اداری هستند. متن دکتر مجتبی لشکر بلوکی ، ما را یاد توضیحات دکتر قلی نیا انداخت.

حشمت الله فلاحت پیشه فعال سیاسی، معتقد است که حوزه سیاسی کشور قربانی سیاستمداران فرصت طلب شد؛ کسانی که مسائل را نتیجه گرا می بینند و نتیجه گرایی شان را به انتخابات نیز تسری داده اند و صرفا به پیروزی خود و همفکران خودشان فکر کرده اند . چنین افرادی در گام بعدی به تامین منابع و منافع شخصی و گروهی خواهند اندیشید و عملکردشان چیزی جز غارت و جریان ضد توسعه ای ، به همراه ندارد. کاهش میل جامعه به مشارکت در انتخابات ربط به عملکرد فرصت طلبان دو جناح دارد و امروز عدم اعتماد مردم به حوزه سیاسی را به وضوح مشاهده می کنیم.

قالیباف واقعا درست می گوید. عدد بیان شده توسط او هم احتمالا کمتر از واقعیت است. اما پیشنهاد می دهیم اول از عملکرد خودش در شهرداری و مدیرانی که به سفارش یا دستور ایشان منسوب شده اند شروع کنند. آدرس هم می توانیم بدهیم، اگر البته مایل باشند(مثل نمایشگاه کاغذی راه اندازی شده توسط یک معاون وزیر در وزارت خاص). آقای قالیباف عزیز، سو مدیریت در ایران اسلامی بی داد می کند، در مقابل یقین بدانید که گام دومی ها خیلی از مدیرانی بی خاصیت را به قانون خواهند سپرد. این را از ما بعنوان یادگاری تحقق پذیر در آینده نزدیک قبول کنید. با سوال ساده از کجا اورده ای شروع می کنیم و خودمان اصل همین کاریم و بچه های پیچیم. به امید سلامت ایران اسلامی .

رسول منتجب نیا دبیرکل حزب جمهوریت با زاویه دیدی نسبتا تند به اتفاقات اخیر، موضع گیری انتقادی نموده و بیان داشته است که به زور می‌توان مردم را ساکت کرد، اما اقناع نه. آتش زیر خاکستر هنوز وجود دارد و با کوچکترین بهانه بار دیگر شعله‌ور می‌شود. کار، به جای باریک کشیده است. نیرو‌های نظامی و امنیتی تعیین‌کننده و تصمیم‌ساز شده‌اند، انجمن حجتیه مرموزانه برنامه‌هایش را پیش می‌برد. روح بزرگواری و عفو نسبت به مردم و خطاکاران کاهش یافته است. ماموران خاطی را هم محاکمه کنید و عدالت را نشان دهید. مستی قدرت بدتر از مستی شراب است. نخبگان و عقلا خانه‌نشین شده‌اند. به هر کس بیشتر چاپلوسی کند مقام بهتری می‌دهند و ....

یک‌سال پیش از آنکه تحریم بانک مرکزی ایران در زمستان 1390 رسماً اجرا شود، دو اتفاق اقتصادی جالب رخ داد: