به وجودشان عادت کرده‌ایم. به وجود مردان بیکار و بیماری که در خیابان‌ها مزاحم زنان و دختران می‌شوند. سر‌راه زنان و دختران را می‌گیرند و حرف‌های رکیک می‌زنند. درخواست‌های نامربوط می‌کنند و گاهی اوقات حرکاتی انجام می‌دهند و رفتارهایی دارند که شرمشان می‌آید برای کسی تعریف کنند. بیشتر اوقات کسی که مزاحمشان شده را پنهان می‌کنند و جرأت ندارند ماجراهای خیابان را برای آدم‌های توی خانه تعریف کنند. از ترس عصبانیت بیش از حد مردهای خانه یا ایجاد محدودیت در زندگی ... با همه این حرف‌ها اما قانون ما در مقابل این مزاحم‌ها ساکت ننشسته است. راهکارهایی در نظر دارد و مجازات‌هایی در نظر گرفته است.

قانونگذار ایران جرم ایجاد مزاحمت نسبت به بانوان در اماکن عمومی را به‌عنوان یکی از مصادیق جرائم علیه آزادی روان‌ اشخاص، به‌طور مستقل در قوانین جزایی قابل تعقیب و مجازات اعلام کرده است، که لازم است در این رابطه بیشتر بدانیم.