پرخاشگری و خشونت زمانی خود را نشان می‌دهد که افراد در مقابل منطق و بحث و گفتگو کم می‌آورند ویارای گفتگو ندارد و لذا دست به پرخاشگری و خشونت می‌زنند. در واقع ضعف خود را با پرخاشگری و خشونت می‌خواهد بپوشاند درحالیکه در مقابل افکار عمومی بیشتر رسوا می‌شوند. البته پرخاشگری دلایل مختلفی دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.

«اگر یک ذره شعور داشتی اون طرف ترمی‌ایستادی، کیفت توی چشمم فرو نره، واگن به این بزرگی!»، «آخه مگه کوری این وری می‌پیچی؟ رانندگی بلد نیستی، بگو بلد نیستم دیگه هزار سالت شده.»... این‌ها مکالماتی است که فقط درچند روز رفت و آمد در سطح شهر می‌شنویم. راستی هیچوقت از خودتان پرسیده‌اید، دلیل این همه عصبانیت و خشم چیست و چطور می‌توانیم مهارش کنیم؟ چرا همه‌ این قدرعصبانی هستیم؟

یک پژوهشگر اجتماعی با اشاره به بروز برخی خشونت‌های اجتماعی تاکید می‌کند: هیچ جامعه‌ای به طور ذاتی بداخلاق یا پرخاشگر نیست. شرایط اقتصادی فعلی و ناپایداری قدرت خرید گروه وسیعی از مردم و خانوارها، بیکاری و نداشتن درآمد و دیگر مشخصه‌های اقتصاد ایران از عوامل مهمی هستند که استرس بسیاری را بر خانواده‌های ایرانی وارد می‌کنند.