زنده‌یاد محمدرضا شجریان زاده مشهد است. او که پیش از مهاجرتش به تهران، معلم بود، سال‌ها در مشهد و توابع آن به تدریس در مدارس آن روزگار پرداخته است. همین موضوع یکی از دلایلی‌ست که خانواده و نزدیکان شجریان را بر آن داشته تا او را در منطقه خراسان به خاک بسپارند.

در آستانه‌ قرن دهم هجری، ایران در آتش ناامنی ناشی از فقدان حاکمیتی یگانه و آشوب ملوک‌الطوایف می‌سوخت. قدرت در نقاط مختلف کشور در اختیار خاندان‌های گوناگونی بود که بسته به ضعف و قوت‌شان از دست‌اندازی به متصرفات یکدیگر رویگردان نبودند.

مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان از برنامه‌ریزی برای تشکیل پایگاه پژوهشی محوطه باستانی "ویگل" در شمال استان اصفهان، در محدوده شهرستان آران و بیدگل خبر داد.

پل گاومیشان یکی از تاریخی‌ترین پل‌های ایران است. طبق تحقیقاتی که محققان در این منطقه انجام داده اند، پل مربوط به دوره ساسانیان است. این پل در شهرستان دره شهر استان ایلام به عنوان اولین پلی که در زمان ساسانیان روی رودخانه سمیره بنا شده شناخته می‌شود. از همین جهت نشان دهنده فرهنگ غنی و تاریخی آن منطقه می‌باشد. این بنا در اواخر سال ۱۳۷۷ به ثبت آثار ملی ایران در آمده است. طبق کتیبه‌ها و گفته بومیان منطقه پل گاومیشان در سال ۱۰۰۸ هجری قمری توسط والی آن زمان منطقه حسین خان بزرگ مرمت و تعمیر شده است. البته طبق شواهد و باقیمانده بنا می‌توان دید که بر اثر زلزله‌های متعدد منطقه و آسیب‌های انسانی و محیطی نیمی از این بنای تاریخی تخریب شده است. پایه‌های اصلی پل بسیار قطور و به صورت دایره‌ای شکل هستند. مصالح اصلی تشکیل دهنده پل سنگ و ملات گچ است. سنگ‌های مکعبی بریده شده که منظم در کنار هم چیده شده اند و آن ستون‌های زیبا را بوجود آورده است. پل گاومیشان دارای طاق‌های قوس دار و خشتی است که با آجر ساخته شده اند. پهنای دهانه‌های طاق‌ها که ورودی آب رودخانه نیز هستند در بعضی قسمت‌ها به ۵۰ متر نیز می‌رسند.

این اثر در تاریخ ۲ آبان ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۶۴۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میل اُمام (meel omâm) که در میان مردم منطقه به برج امام و همچنین آتشکده ی دوران ساسانی معروف است، در فاصله یک کیلومتری شمال شرق روستای قدیمی و زیبای اُمام از توابع دهستان سمام بخش رانکوه شهرستان املش قرار دارد و دسترسی به آن از روستای سمام امکان پذیر است.

داریون نهری است در شوشتر که از رود شطیط جدا می شود و دوباره به ان ملحق می گردد.این نهر داریوش یا دارا نیز نام دارد و در زمان داریوش هخامنشی حفر شده است.

می گفت هرکسی از این چشمه آب بخورد عاشق می شود. به همین دلیل به آن چشمه، چشمونی می گفتند. مردم روایت کرده اند که این روحانی از کنار این چشمه نوری را در آسمان دیده است."