حسن محدثی گیلوایی در یادداشتی به مسئله خطر خودمداری در جامعه ایران می‌پردازد. خودمداری در همه‌ی اشکالش ضدانسانی و گاه بسیار خطرناک است. راه حل و پادزهر تمام خودمداری‌ها، کثرت‌گرایی و چندفرهنگ‌گرایی است. با کثرت‌گرایی و چندفرهنگ‌گرایی از کشورمان و جامعه‌مان پاس‌داری کنیم.

اصولا وقتی خودگرایی، خودمداری و خودمحوری در جامعه به دلیل ذهنیت مادی و حسی گسترش پیدا کند و معنویات کم‌رنگ شود یا به‌عبارتی ذهنیت معنوی و شهودی نقش کمتری برعهده بگیرد، اتمی‌شدن یا تنهایی و بی‌کس‌شدن افراد در جامعه یا بی‌هویتی گسترش پیدا می‌کند. این اتفاق، هم در جوامع صنعتی و هم در شهرهای بزرگ کشوری مثل کشور ما امکان دارد، چون شهرهایی بزرگ مانند تهران به دنیای بیگانه‌ها، دنیای تنهایی و بی‌کسی و بی‌هویتی تبدیل می‌شوند. در چنین دنیایی افراد تنها می‌شوند و به‌اصطلاح، اتم و ذره می‌شوند و به حالت روبات درمی‌آیند؛ یعنی افراد نسبت به هم بی‌احساس، بی‌عاطفه و جدا و منفرد می‌شوند.