نتایج یک نظرسنجی مدعی تمایل به مهاجرت ۳۰ درصدی در ایرانیان به سایر کشور‌ها بشکل مهاجرت موقت یا دائم است (راست آزمایی یافته‌ها و روایی و پایایی سنجی ابزار پژوهش بحث قابل تامل جداگانه‌ای است). پژوهش، تاکید دارد که انگیزه ۸۰ درصد پاسخگویان برای مهاجرت اقتصادی است. آیا سیاستگذاران، مدیران ارشد دولت و نهاد‌های امنیتی حساس به رقم ۳۰ درصدی و تبعات احتمالی آن هستند؟ مسلما عزیزان ما می‌دانند که تبعات کم توجهی به مهار میل به مهاجرت بواسطه شرایط اقتصادی (کم توجهی به بهبود اوضاع)، در آینده خود را در قالب نیرو‌های مخربی نظیر آسیب‌های اجتماعی، تغییر و تحولات شدید فرهنگی (دگر شدگی)، تعلقات سیاسی، فرسایشات نیروی انسانی و اجتماعی و مواردی همانند نشان می‌دهد.

تب و تاب مهاجرت در ایران به طرز عجیبی افزایش پیدا کرده است و دامنه درخواست‌های مهاجرت دیگر به قشر و سن خاصی محدود نمی‌شود. در این گزارش عوامل متعدد موثر بر مهاجرت و همچنین شرایط افراد مهاجر را بررسی شده است.

طی سال ۹۷ در نقاط شهری بیشترین علت مهاجرت به ترتیب مربوط به «پیروی از خانوار» (۵۳.۹ درصد)، «جستجوی کار» (۱۰.۱ درصد) و «جستجوی کار بهتر» (۶.۴ درصد) بوده است.

سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۰ میلادی، ۱۸ دسامبر را به نام مهاجران نامگذاری کرد. دلیل این تصمیم، افزایش شمار مهاجران در سراسر جهان و رفتار غیرانسانی جوامع میزبان با آنان بود. طبق بررسی سازمان ملل متحد در سال جاری میلادی، در حال حاضر ۲۵۸ میلیون نفر مهاجر وجود دارد که بخش زیادی از آنها را زنان تشکیل می‌دهند. از این تعداد، بیش از ۲۵ میلیون نفر به کشوری دیگر پناهنده شده‌اند. اینفوگرافی پیش‌رو نگاهی گذرا به آمار مهاجران در جهان انداخته است.

جمعیت مهاجر کشور در سال گذشته ۶۸۴ هزار نفر بود که «جستجوی شغل» دومین عامل مهاجرت بوده است. بیشترین علت مهاجرت جمعیت مهاجر در سال گذشته، به دلیل «پیروی از خانوار» بود به طوری که علت مهاجرت ۴۹.۸ درصد از مهاجرت کنندگان به همین دلیل بوده است. همچنین «جستجوی کار» با سهم ۹.۷ درصد و «جستجوی کار بهتر» با سهم ۷.۵ درصدی به ترتیب بیشترین عامل مهاجرت را در سال گذشته به خود اختصاص داده اند.