وجود تمایلی افراطی در میان برخی مدیران به سازگار شدن با شرایط موجود – حتی خارج از چارچوب های اندیشه ای و برنامه های آنان – و مقاومت در برابر هر نوع تغییر و تحول، یکی از مهمترین نشانه های ضعف و ناکارآمدی در سیستم است‌ به ویژه آن که این تمایل در میان مدیران به نوعی «فرهنگ» تبدیل شده باشد. این فرهنگ آنگاه خطرناک تر است که روند تثبیت خود را در نهادهایی مثل آموزش و پرورش که ماهیت ذاتی آن ها حرکت در مسیر تحولگرایی است، طی کند.