در دوره اوباما، تحریمهای اقتصادی شدیدی علیه ایران اجرا شد، اما در سال 2010، ایران و امریکا مذاکراتی را شروع کردند که سه سال به طول انجامید و در نهایت، منجر به امضای توافقی شد که همگان، و بویژه اسرائیل، هم پیمان اول آمریکا را شگفت زده کرد. اما ایا ممکن است در دولت فعلی ایالات متحده نیز سناریوی زمان اوباما تکرار شده و شاهد توافق غافلگیرکننده ای بین ایران و آمریکا باشیم؟ به عبارت دیگر، چرا پس از این همه تجارب تلخ، باز هم می پذیریم که وارد ائتلاف با ایالات متحده و مشارکت در طرحهای سیاسی آن شویم؟

آن‌ها نگران‌اند که ترامپ بدون اینکه نگرانی‌های آن‌ها را در نظر بگیرد، مانند اوباما با ایران کنار بیاید. قواص می‌گوید اگر ترامپ با ایران به توافق برسد، او هم مانند اوباما، منافع کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس را مدنظر قرار نخواهد داد.

جدای از سرنوشتی که در انتظار شورای همکاری خلیج فارس است، حرفهای وزیر خارجه سعودی درباره گفتگوهای جاری میان اعراب و ترامپ درباره ناتوی عربی قابل تامل است.بحران میان دوحه و امارات، عربستان و بحرین همچنان باقی است و نه تنها حل نشده بلکه تشدید هم شده است. عدم حضور امیر قطر همه امیدها برای اینکه نشست ۳۹ این شورا به مثابه نشست آشتی باشد را برباد داد و بدبینی ها را افزایش داد و برخی این نشست را به مثابه اعلام گواهی فوت شورای همکاری خلیج فارس دانستند.

اصلاحات اجتماعی، اقتصادی و جنگ یمن، محورهای حملات شبکه رسانه‌ای قطر به محمد بن‌سلمان هستند.