نظام‌های بهره‌برداری ما در چه عصری از دورانهای تاریخی کشاورزی به سر می‌برند؟ آیا از "کشاورزی سنتی" به "کشاورزی مدرن" موسوم به تعالیم انقلاب سبز گذر نموده‌ایم؟ آیا چالش‌های کشاورزی مدرن در ایران، الزامات رسیدن به "کشاورزی پایدار" متکی بر شیوه‌های پست مدرن را بطور کامل فراهم نموده است؟ آیا نقش چرخه های پرماکالچر (کشاورزی مبتنی بر فرهنگ بومی) و دانش درون-زای تاریخی، به انتهای خود رسیده است؟ پاسخ به این پرسش‌ها چندان سخت نیست. بویژه زمانی که بدانیم و آگاه باشیم که کشاورزی جهان در عصری پای گذارده که به عصر "کشاورزی هوشمند" موسوم است. در زیر به بررسی این موارد می پردازیم.

مشاور امور بانوان و خانواده سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران، با اعلام تصویب اجرای طرح آموزش و مهارت افزایی تعاونی روستایی بانوان گفت: این طرح همچنان در انتظار تامین اعتبار است.تعاونی های روستایی زنان جزو تشکل هایی است که فعالیت های آنها چندمنظوره و بر اساس مخاطب است. البته فعالیت اصلی زنان روستایی در حوزه کشاورزی و دامداری است اما برخی فعالیت ها مانند صنایع دستی و تولید و فرآوری محصولات کشاورزی را دارند که قبلا فردی بوده و اکنون به صورت جمعی انجام می شود.