شورای امنیت به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین ارکان سازمان ملل متحد، مسوولیت اولیه حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را بر دوش دارد. رویه شورای امنیت در برخورد با مسائل مربوط به تهاجم عراق به ایران و موارد پیرامونی آن به نظر تبعیض‌آمیز می‌رسد چراکه به رغم اینکه ادله کافی برای متجاوز دانستن عراق در اختیار شورا بوده، اصولا خود را تا پایان جنگ به تجاهل زد و واکنشی نشان نداد. مسلما اجرای تصمیمات شورای امنیت طبق فصل هفتم منشور به منظور حفظ یا اعاده صلح و امنیت بین‌المللی و مستندا به مواد ۲۵ و ۱۰۳ منشور ملل متحد این قطعنامه لازم‌الاتباع است و بر اساس بند ۱۰ قطعنامه ۵۹۸ که تصریح کرده در صورت نیاز شورای امنیت جهت اجرای قطعنامه تشکیل جلسه می‌دهد، لذا می‌توان گفت که سازمان ملل متحد و شورای امنیت در قبال اجرای کامل قطعنامه مزبور باید مسوولیت و تعهدات خود را ایفا کنند.