به گفته موللی، یکی از رفتار‌های قابل پیشگیری که علت افزایش تعداد کم شنوا یان در جهان نیز محسوب می‌شود، گوش کردن به موسیقی با صدای بلند و با هدفون و هنزفری است که در میان جوانان بسیار شایع است.

صحبت کردن با معلولان ناشنوا و کم‌شنوا راه و روش خود را دارد. این ارتباط در بسیاری از موارد یکسویه و کوتاه است. آنها تمایل دارند که صحبت‌هایشان را موجز و مختصر در اختیار مخاطبان شنوایشان بگذارند چون می‌دانند شنواها، چندان حوصله و فهمی در مقابل آنها نشان نمی‌دهند. گفت‌وگو کمی که پیچیده می‌شود، ناشنوا‌ها دست در جیب برده و خودکار و کاغذ درمی‌آورند تا معاشرت را روی کاغذ بیاورند.

ناشنوایی معلولیتی پنهان است و بی توجهی به آن عوارض سنگینی برای فرد و جامعه دارد و گرانی تجهیزات و کمیاب بودن آن، نبود تابلوهای مناسب ناشنوایان در معابر، رسمی نشدن زبان اشاره، بی بهره بودن از برنامه های صدا و سیما، اشتغال و غیره از دردهای مشترک همه ناشنوایان مازندرانی است