برگزاری فینال جام حذفی با تاخیر دو ساعت و 20 دقیقه ای از فجایع فوتبال ایران است که فدراسیون فوتبال به طور جدی برای ریشه یابی آن باید وارد عمل شود.

تیم فوتبال پرسپولیس در دیدار فینال جام حذفی و در شب زشت فوتبال ایران، مقابل داماش گیلانیان به برتری رسید و پس از قهرمانی در لیگ برتر، به دومین جام خود در این فصل دست یافت.

السدی‌ها بار و بندیل‌شان را جمع کرده‌اند و از دوحه به تهران آمده‌اند تا پرسپولیسی‌ها را بعد از 3هفته از آسمان پایین بکشند. همه‌شان هم مفصل رجزخوانی کرده‌اند؛ گفته‌اند که شکست بازی رفت فقط یک اتفاق بود و چقدر زورشان بیشتر از پرسپولیس است. خط و نشان کشیده‌اند که دارند برای انتقام می‌آیند و قرار است با بلیت فینال برگردند. صدایشان را بالا برده‌اند که «آقای آسیا» ما هستیم و بقیه باید بزنند گاراژ. فوتبالی که نگاه کنیم، شاید خیلی بیراه هم نگویند. بالاخره آنها ژاوی را دارند که الماس فوتبال اروپا در این سال‌ها بوده، گابی را دارند که همین اواخر از دل چغرترین تیم اسپانیا بیرون آمده، بغداد را دارند که مثل مربا گل می‌زند و البته هیدوس و عفیف و سایر رفقا که از تیم ملی قطر هم سه، هیچ جلو هستند. همه اینها درست، اما پشت این همه عطش برای رسیدن به فینال چیست؟

دیدار رفت مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا از ساعت ۱۸:۴۵ در دوحه بین دو تیم السد قطر و و پرسپولیس ایران آغاز شد.