و خبر غم انگیز اینجاست که این بار، او فیلم بازی نمی‌کرد و روایت زندگی و درد دل واقعی خود را به دوربین می‌گفت: مرا اینجا رها کرده و رفته اند، اینجا برایم مثل زندان است، نجاتم دهید! سوال اینجاست که آیا با موضوعی صرفا خانوادگی مواجه هستیم یا با نوعی بازی برای جلب توجه اجتماعی؟ آیا این رویداد، داستانی از یک بی مهری است یا شرایطی غیرقابل تحمل توسط خانواده! شما در چنین وضعیتی چه می‌کردید؟

سینمای ایران پس از انقلاب درگیر فضای متشنج و نا آرام آن روز‌ها بود که تا به خود آمد جنگ تحمیلی را در دل خود دید و از همان روز‌های ابتدایی دفاع مقدس به دلیل آنکه به مهمترین مسئله زندگی مردم تبدیل شده بود سینماگران به سراغ این ژانر شناخته شده در سینما رفتتند.