یکی از پر حاشیه‌ترین متهمان انفجار دفتر نخست وزیری در هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ محسن سازگارا است. بدیهی است که بنده به عنوان روزنامه‌نگار در مقام قضاوت نیستم و استفاده از واژه «متهم» دلیل بر قطعی دانستن جرم نیست.

این که روز به روز شاهد دورتر شدن سیستم مدیریتی کشور از تفکرات انقلابی، منویات رهبر انقلاب و اسناد چشم‌انداز هستیم، محصول سیطره حلقه‌های مدیریتی دیرپایی است که اصولا اعتقادی به مدیریت انقلابی ندارند.

نخستین فرمانده سپاه پاسداران با بیان اینکه بسیاری از سپاهی ها مخالف حضور در اقتصاد بودند گفت: آنها می گفتند اگر ما به سمت اقتصاد برویم ممکن است توان نظامی مان افت کند اما مرحوم هاشمی رفسنجانی بر این مساله اصرار داشت و در نهایت اتفاق افتاد.

جالب است که بدانید مصطفی تاجزاده که امروز یکی از چهره‌های اپوزیسیون درون کشور محسوب می شود، خود سال‌ها عضو یک تشکیلات امنیتی بوده است!واقعیت آن است که به واسطه ماهیت نیمه نظامی-نیمه سیاسی سازمان مجاهدین انقلاب که در مواجهه با سازمان مجاهدین خلق در ماه‌های نخست پیروزی انقلاب شکل گرفت، این تشکیلات همواره ماهیت امنیتی خود را حفظ کرده است. حتی بعد از انحلال این سازمان در اواسط دهه ۶۰، به واسطه خروج اعضای وابسته به جناح راست سازمان، و شکل‌گیری دوباره این تشکیلات (صرفاً با اعضای چپ سازمان) در اوایل دهه هفتاد، به واسطه اینکه تمام اعضای آن به نوعی سابقه اطلاعاتی-امنیتی داشتند، این ماهیت پنهان‌کار و نیمه مخفی همواره حفظ شد تا اینکه در فتنه ۸۸، تا حد زیادی نقاب از ماهیت آن برافتاد.

خطي را كه مدتي است جريان اصلي جناح اصولگرا و رسانه‌هايشان دنبال مي‌كنند، محمدرضا باهنر يكسره بر باد داد. اصولگرايان مدت‌هاست سعي دارند جناح چپ آن زمان يا اصلاح‌طلبان امروز به‌ويژه چهره‌هايي مانند سعيد حجاريان، بهزاد نبوي، محمد عطريانفر، خسرو تهراني و محسن سازگارا را به دست‌داشتن در انفجار نخست‌وزيري در شهريور سال 60 متهم كنند.