تاریخ شفاهی یکی از شیوه‌های پژوهش در تاریخ است که به شرح و شناسایی وقایع، رویداد‌ها و حوادث تاریخی بر اساس دیدگاه‌ها، شنیده‌ها و عملکرد شاهدان، ناظران و فعالان آن ماجرا‌ها می‌پردازد. کتاب «ثبت و ضبط تاریخ شفاهی»؛ راهنما برای علوم‌انسانی و علوم‌اجتماعی (به همراه اصول و روش‌های مصاحبه) نوشته والری رالی‌یو (تاریخدان و روانشناس- ۱۹۳۴) در انتشارات سوره‌مهر به چاپ رسید. این کتاب، برای محققانی که برای مصاحبه عمقی به راهنما نیاز دارند، نوشته شده و با پرداختن به مسائل اخلاقی و پرسش‌های مربوط به روابط بین مصاحبه‌کننده و راوی و فنون مصاحبه، به محققان و نیز استفاده‌کنندگان مصاحبه عمقی کمک می‌کند تا به غنای دانش شان از تاریخ خود بیفزایند. نویسنده از آنجا که خود مورخ است، بیشتر از نگاه یک مورخ به موضوع نگریسته، درباره مسائل در خور توجه محققان تاریخ معاصر از طریق روش‌شناسی تاریخ شفاهی صحبت کرده است. ولی او همچنین به دغدغه‌های محققان در رشته‌های دیگر نیز در مواردی که رویکرد آن‌ها از رویکرد مورخان متفاوت است، توجه داشته است.

نقاشی قهوه‌خانه‌ای شیوه یا مکتبی از نقاشی است که با نام حسین قوللَر آقاسی همراه است. آثاری که مخاطبانش در قهوه‌خانه‌ها بودند و نقال‌ها از روی پرده‌ها و بوم‌ها، برای مردم عامی داستان سرایی می‌کردند، داستان‌های مذهبی، حماسی، بزمی و فولکلور. این مکتب عمری کوتاه داشته، از اواخر قاجار تا جواد عقیلی آخرین بازمانده نسل طلایی نقاشی قهوه‌خانه‌ای. این مکتب که به‌دلیل بی‌توجهی جامعه هنری و نبود انسجام میان هنرمندان آن، امروزه بسیار بی‌رمق است، شیوه‌ای از نقاشی است که برای اولین بار به شکل وسیع وارد فضای جامعه و مردم عادی شد، بسیاری آن را فراموش کرده و حتی هنرمندان نیز علاقه‌ای به کشیدن آثار به شیوه قهوه‌خانه‌ای ندارند. مکتبی که ریشه‌های ایرانی در آن زیاد است و نگاه و شناخت امروز ایرانی به آن، کم.