هیئت وزیران دولت محمود احمدی‌نژاد سال ۱۳۸۵ تصویب کرد که شرکت مخابرات ایران خصوصی شود. قرار شد این واگذاری از طریق بازار بورس انجام شود. سال ۸۷ این کار با واگذاری پنج درصد سهام آغاز شد و تا سال ۸۸ این مقدار به ۵۰ درصد رسید. علاوه بر دولت دو سهامدار عمده نیز وجود دارند «کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین»، زیرمجموعه‌ی بنیاد تعاون سپاه و شرکت «گسترش الکترونیک مبین ایران» وابسته به ستاد اجرایی فرمان امام. حالا با گذشت ۱۲ سال به نظر می‌رسد هنوز مشکلاتی در مدیریت این شرکت وجود دارد و اعمال نفوذ‌هایی از طرف دولت انجام می‌شود.

«با خروج MTN از سرمایه‌گذاری در پروژه فیبرنوری، دوران حفاظت شرکت ایرانیان‌نت (اپراتور چهارم) مجری اتصال منازل به فیبرنوری برداشته خواهد شد و با این شرکت مانند دارنده پروانهFCP (ارتباطات ثابت) برخورد می‌شود»؛ این اظهارات وزیر ارتباطات در خصوص سرنوشت اپراتور چهارم است؛ اپراتوری که قرار بود دسترسی کاربران را به اینترنت با سرعت 20 مگابیت بر ثانیه فراهم کند اما نه تنها این اپراتور نتوانست به تعهدات خود جامه عمل بپوشاند بلکه در حال حاضر به‌دلیل خروج سرمایه‌گذار در آستانه فروپاشی قرار دارد. در این گزارش تحلیلی سعی بر آن داریم نگاهی بر فراز و نشیب اجرای فیبرنوری در کشور داشته باشیم.