بیعت امام حسن با معاویه را نباید به معنای متعارف سیاسی معنا کرد. این سخنان مصطفی صادقی، عضو هیئت علمی گروه تاریخ تشیع پژوهشکده تاریخ و سیره اهل‌بیت است.

در سیاست نبوی و علوی گرفتن، بستن و کشتن بر اساس گمان و اتهام و نیز تداوم حکومت و حتی جنگ با دشمن در حالی که بیشتر مردم با آن مخالفند، جایی نداشت.

نحوه شهادت و سوء قصد به امام حسن مجتبی (ع) همراه با بازخوانی نقش‌آفرینی امپراطور بیزانس، خلیفه مسلمانان و همسر امام، توجه محققان خارجی را به خود جلب کرده است.

نیمه رمضان سالروز تولد اولین نوه حضرت رسول، از پدر و مادری مطهر است. امام حسن مجتبی (ع) در ۱۵ رمضان سال سوم هجری، پا به عرصه حیات گذاشتند. در باب فضایل و سجایای اخلاقی ایشان از کودکی تا بزرگسالی بسیار سخن گفته اند، اما بیش از همه شاید بحث صلح ایشان با معاویه در اذهان عموم ماندگار شده باشد.اینکه چرا امام حسن (ع) با معاویه صلح کرد، شاید سوالی باشد که در ذهن بسیاری از ما پدید آید؛ همچنانکه بسیار درباره قیام امام حسین (ع) و دلایل آن سوال می شود. شاید از همین روست که صلح امام حسن (ع) به عنوان یکی از مهمترین و چالشی‌ترین بحث‌های تاریخ تشیع شناخته می‌شود.