سالانه کشور به ۱.۴ تا ۱.۶ میلیون تن روغن خوراکی نیاز دارد که معادل تقریباً ۳ میلیون تن دانه روغنی اعم از آفتابگردان، سویا، کلزا، کاملینا و… می‌شود. در حال حاضر بخش کمی از دانه‌های روغنی در کشور کشت می‌شود و بخش اعظمی از آن‌ها وارداتی است. به گفته فعالان این بازار تولید روغن در کشور ۹۵ درصد وابستگی ارزی دارد که این امر جای سوال دارد. چرا دانه‌های روغنی در کشور کشت نمی‌شود؟

سالهاست که سود هنگفتی از واردات ۹۰ درصد روغن کشور به جیب ۴ نفر از مافیای واردات می‌رود در حالی که ایران توان خودکفایی در این صنعت را دارد.

در ماه‌های اخیر انحصار واردات دو محصول تراریخته ذرت و سویا با واکنش‌های متعدد نمایندگان مجلس روبه‌رو شد چرا که واردات تراریخته این دو محصول توسط 2 نفر، زمینه را برای برخی فسادها و رانت‌ها فراهم کرده است.