آرزوی بچه‌دار شدن برای زوج‌های نابارور هنگام مطلع شدن آن‌ها از هزینه‌های گزاف درمان این روزها به آرزویی محال تبدیل شده است.

پژوهشی جدید تحقیقات موجود دربارۀ قهرهای خانوادگی را مرور کرده است. به واسطۀ پژوهش‌های شاخۀ جدیدی از مطالعات خانواده که بر رابطۀ میان فرزندان و والدین متمرکز است، تصویرِ ذهنی ما از خانواده بسیار تغییر کرده است. حالا می‌دانیم که کم نیستند پدر و مادرهایی که با سوءاستفاده یا زورگویی به فرزندانشان، زندگی آن‌ها را با چالش‌های ناگوار روبه‌رو می‌کنند. چالش‌هایی که معمولاً در بزرگسالی به قطع رابطه با خانواده یا قهر منجر می‌شود. بااین‌حال هنوز باید این پدیده را بیشتر بشناسیم.

مجموعه شرایط از کودکی ما را به سمت مسئولیت‌گریزی سوق می‌دهد. در مدرسه دورویی را به‌خوبی یاد می‌گیریم. این یعنی آغازی بر مسئولیت‌گریزی. رویکرد تحکمی و تک‌گویی، گامی اساسی در تکمیل این فرآیند است. وقتی یک نفر متکلم وحده است و دیگران باید گوش فرا دهند و اجرا کنند، هیچ‌کدام مسئولیتی ندارند، به‌جز آن‌که تنها سخن می‌گوید و او نیز به هیچ‌کسی پاسخ‌گو نیست، چون دیگران شانی برای سوال کردن ندارند.