این شیوه مدیریت در جامعه اسلامی آنهم با ناشیانه‌ترین مدیران اجرایی، کم کم دارد کار را به جا‌های باریک می‌کشد. طرف از شدت غصه و غم مثل کودک زار می‌زند و وزارتی بنام میراث فرهنگی، کمترین توجهی به مصیبت پیش آمده ندارد. کجای این نوع مدیریت را می‌توانیم دینی، اسلامی، شرعی، علمی، انسانی، اخلاقی، تخصصی و یا هر اسمی که شما می‌پسندید، نام نهاد. آقایان مجلسی که رای اعتماد دادید، گریبان شما و خانواده تان را هم این شیوه سیاست ورزی خواهد گرفت. شاید فردا، شاید روز‌های دیگر.

به اعتقاد یغمایی؛ هرچند هر محوطه باستانی ویژگی‌های خاص خود را دارد، اما شوش و خوزستان از خاص‌ترین محوطه‌های ایران هستند. در هفت تپه باستان‌شناسان با گوری که دربردارنده ۲۳ اسکلت دختران جوان است، درحالی‌که گردن‌هایشان بریده شده، مواجه شدند و تپه حصار دامغان نیز با فرهنگ زن‌سالاری باستان‌شناسان را شگفت‌زده کرد.

روز جهانی باستان‌شناسی در ایران در غیبت باستان‌شناسان مشهوری همچون عباس علیزاده و یوسف مجیدزاده که تخت‌جمشید و شوش و جیرفت و هفت‌تپه و چغازنبیل را به خوبی می‌شناختند و برای همیشه ایران را ترک کرده‌اند، تنها به چند پیام تبریک در فضای مجازی خلاصه شد. دیگر نه از میرعابدین کابلی باستان‌شناس شناخته‌شده خبری بود و نه از مهدی رهبر به پاس چند دهه‌ تلاش در باستان‌شناسی ایران تقدیر شد.