هیچ شکی در این نیست که جوانی طلایی‌ترین دوران زندگانی است. این رنگ طلایی می‌تواند نماد توان جسمی و نشاط روانی و شور و احساس و شوق و ذوق همه در کنار نیروی جادویی عشق باشد؛ موهبت‌هایی که یکجا همراه و در کنارت هستند. از همه مهم‌تر، دورانی است که هنوز سایه پدر و مادر بالای سرت جلوه‌گری و خودنمایی می‌کند. اما جوان امروزی ممکن است برخلاف توصیف‌های فوق زیاد هم شاد نباشد؛ مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی که به ‌نظر می‌رسد بیشتر منشأ اقتصادی دارند، جوانی‌ناکرده، کمرش را خم و موهایش را سپید می‌کنند.