جهت دهی انتصابات کابینه دولت چهاردهم به سمت مرجعیت پذیری کمیته محور، یکی از اقدامات نسبتا خوبی است که ان شاالله بعنوان نوعی سنت تداومی، مطرح می‌گردد. آنچه که در تشکیل این کمیته‌ها اهمیت دارد، حضور افرادی شاخص با کمترین سوگیری جهت شناسایی، انتخاب و پیشنهاد نامزد‌های اصلح است. فرآیندی که الزاما می‌بایست شاخص محور بوده و تا جای ممکن، از حالت انتخاب بشکل محرمانه از بین خیرالموجودین ها، فاصله بگیرد. پیاده سازی کامل این جریان، پای جریانات امنیتی، نظامی و برخی دلال‌های پست را هم از فرآیند انتخاب کنار کشیده و فرصت تمرکز بیشتر امنیتی و کنار نهادن مماشات و تعارفات، روی عقبه نامزد‌های پیشنهادی را فراهم می‌کند. برخی از آسیب‌های موجود کشور در حوزه تشکیل کابینه در چند دولت گذشته (خصوصا سه دولت قبل)، کاسبی پست‌ها، انتصابات گعده‌ای و رفاقتی، انتصابات غیرشایسته سالار و سلیقه محور و بعضا برخی تعارفات نظارتی و امنیتی در تصویب صلاحیت مدیران ارشد پیشنهادی بوده است. در خصوص دولت چهاردهم، با وجود تشکیل کمیته‌های انتصابات، در خصوص برخی وزارتخانه‌ها و پست‌ها، بوی اختلاف به مشام می‌رسد.

دکتر محمدرضا عارف، جراح زیبایی معتقد ا ست: «ایرانی‌ها به طور ژنتیکی بینی درشت و بزرگی دارند و به احتمال زیاد دلیل اصلی تقاضا برای عمل‌های جراحی کوچک کردن بینی همین مسئله است. به کلی تفاوت ساختار و آناتومی چهره ایرانی‌ها با کشورهای همجوار و بیشتر کشورهای اروپایی این است که ایرانی ها صورتی ریز نقش‌تر، چانه و فکی پایین و کوچک‌تر دارند. دقیقاً به دلیل کوچکی چانه و عقب قرار گرفتن آن است که بینی ایرانی‌ها درشت‌تر به نظر می‌رسد. ایرانی‌ها دارای فک پایین کوچکی هستند چون رشد آن معمولاً از فک بالا کمتر است، در نتیجه فک بالا، به خصوص دندان‌ها جلوتر از دندان‌های‌ پایین قرار می‌گیرند. همین مسئله باعث می‌شود بینی، حتی اگر خیلی هم بزرگ نباشد، بزرگ به نظر برسد. بیشتر اروپایی‌ها برخلاف ایرانی‌ها فک بزرگ و صورتی کشیده دارند و به همین دلیل بینی‌شان هم کوچک تر به نظر می‌رسد؛ حتی اگر چندان هم کوچک نباشد.