ایرانیان می‌خواهند با میزان معینی از کاری که انجام می‌دهند یا سرمایه‌ای که به کار می‌گیرند به سطح قابل قبولی از رفاه مادی برسند. اکثریت ایرانیان در هزاران هزار شهر و روستای این سرزمین می‌خواهند مالک مسکنی مناسب، اتومبیلی در حد متوسط و لوازم منزل در اندازه‌هایی که به آسان شدن زندگی آنها کمک کند باشند. البته برآورده کردن این میزان رفاه در همه جامعه‌ها کار آسانی نیست و برخی عوامل و شرایط هستند که در برابر شهروندان برای رسیدن به خواسته‌ها سد درست می‌کنند و بازدارنده‌اند. برخی شرایط اما راه را برای رسیدن به میزانی از رفاه مادی و امیدواری برای افزایش آن هموار می‌کنند. بدون تردید از مهم‌ترین بازدارنده‌ها در مسیر رسیدن به رفاه شهروندان وجود انحصار یا نبودن رقابت است.

در قرآن، دو نوع گشایش برای دو گروه مطرح است: الف: رفاه و گشایش برای خوبان كه همراه با بركات است، «لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ». ب: رفاه و گشایش برای كفّار و نااهلان كه دیگر همراه با بركت نیست، «فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَیْ‌ءٍ»، زیرا چه بسا نعمت‌ها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد.