اباحه‌گری اگر به معنای لاابالی‌گری ارزشی و روشی باشد، البته امری توصیه‌ناشدنی است؛ اما باید بین دو ساحت در اباحه‌گری تفکیک قائل شد؛ بنابراین نمی‌توان حکمی یکسان برای آن صادر کرد. اباحه‌گری در ساحت اجتماعی و در حوزه عمومی و اباحه‌گری در ساحت فردی و حریم خصوصی. اباحه‌گری در ساحت اجتماعی که به معنای تن‌ندادن به قوانین است، البته نه توصیه‌شدنی است و نه پذیرفتنی، چراکه قوام و حیات یک جامعه به قوانین آن است؛ هرچند این قوانین اشکال داشته و قابل نقد باشند.