پس از آنکه دولت در مواجهه با رشد بی‌سابقه نرخ‌ها در بازار ارز، سکه، کالا و مسکن موفق به کنترل نسبی این بازارها در ماه‌های ابتدایی سال جاری شد، خوب می‌دانست ناچار به معرفی بازارهای جدیدی برای جذب نقدینگی موجود در جامعه است. از این رو، جذاب کردن بازار بورس با مشاوره ضعیف بسیاری از به‌اصطلاح کارشناسان معتمد وزارت اقتصاد به گزینه اصلی جذب نقدینگی افسارگسیخته مبدل شد.

هزینه نهایی واقعی مصرف هر نوع کالا یا خدمات توسط مردم به عوامل پیدا و نهان زیادی بستگی دارد و این هزینه می تواند با هزینه واقعی آن برای کل اقتصاد کاملاً متفاوت باشد. در شرایطی که بازار رقابتی وجود ندارد، ترکیب هزینه عوامل مشهود و نامشهود به زیان مصرف کنندگان و همچنین کل اقتصاد تغییر می کند و فقط عرضه کنندگان کالا یا خدمات سود می برند. در این حالت ذینفعان با مهندسی افکار عمومی اوضاع را به نوعی نشان می دهند که توجه افکار عمومی از واقعیت های کلیدی بازار منحرف شود. عرضه و مصرف خودرو در ایران مثالی بارز از برخورد تک وجهی، منفصل و جزیره ای با اقتصاد از سوی دولت و وابستگان است.