مدتی است که قوه قضائیه و کمیسیون قضایی مجلس نگاهی ویژه بر موضوع مهریه و زندانیان مهریه دارد تا آنجا که روند رسیدن زنان به حقوق مالی‌شان تردیدآمیز شده است. این در حالی است که موضوع برابری حقوق زن و مرد در قوانین خانواده می‌تواند تا حدودی مشکلات ما بین را حل و فصل کند.

مهریه موضوع جدیدی نیست، چوبی دو سر طلاست که یک طرف آن با شادی آغاز زندگی مشترک و سر دیگرش با اشک و نفرین و جدایی همراه است. مشکلات و توابع مهریه موجب شده تا قوانین و آموزه های مختلفی برای هشدار و آگاهی جامعه در جهت نرفتن به سمت تعهدات سنگین و تلاش برای کاهش زندانیان مربوطه تصویب و تبیین بشود. بخشی از فرهنگ شفاهی ما هم متاثر از این واقعیت در گفتارهایی مثل "مهریه رو کی داده و کی گرفته" یا "مهرم حلال، جونم آزاد" در این زمینه شکل گرفته است. این نوشته کنکاشی فقهی نیست اما تلاش دارد سوالی مبنایی را دراین باره مطرح کند.