اینکه هی پف ناله کنی و بگی این طور شد و ان طور شد که دردی از درد‌های کشور را حل نمی‌کند. احمد میدری وزیر کار مدعی شده است که در هفت ماه نخست سال ۱۴۰۴، حدود ۳۰۰ هزار نفر بر جمعیت بازنشسته کشور اضافه گردیده است. باید از وی پرسید که برای کارآمد سازی، کاهش فساد و برخی لایه کشیدن‌ها در تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی و شستا چه کار کرده‌اند؟ سازمان تامین اجتماعی که انقدر فهم ندارد که در انتهای سال ۱۴۰۳، برای وصول مطالبات پوست از سر کارفرمای بخش خصوصی می‌کند، غلط می‌کند ادعای ندارم و نمی‌شود بکند. سازمان تامین اجتماعی که بخش زیادی از بدهی اش مربوط به شهرداری‌ها بوده و در برابر آنها سکوت نموده یا مماشات می‌کند، غلط می‌کند از فشار پرداختی‌ها به بازنشستگان حرف بزند. سازمازمان تامین اجتماعی که درخصوص ناکارآمد‌ها و فساد‌های خاص در شرکت‌های موسوم به مجموعه شستای آن باید ده‌ها و صد‌ها برگ نوشت و بنا بر ملاحظات بعضا سیاسی، دارای اراده لازم برای برخورد نیست، بی جا می‌کند از فشار‌ها حرف بزند. سازمان تامین اجتماعی که با اعمال ماده پنجاه باعث برهم خوردن زندگی کاری و خانوادگی خیلی از افراد شده، پول دیه خودش را پیشاپیش گرفته است. داستان باید به گونه‌ای جدید برای این سازمان تعریف قانونی شود. همین صحبت‌ها بنوعی دیگر درخصوص صندوق بازنشستگی کشوری و شرکت‌های تابعه ان، مطرح است. همین طور درباره بسیاری از صندوق‌های دیگر بازنشتگی. احمد میدری یا خودش را به کوچه اصغر شله زده یا با پف ناله کردن، قصد فرافکنی دارد. آماده نشست تخصصی با وزیر یا مناظره در محیط دانشگاهی، هستیم.

روز گذشته معاون اول رئیس‌جمهور، شدت وابستگی صندوق‌های بازنشستگی به خزانه را اعلام کرد. به گفته اسحاق جهانگیری، ۱۰۰ درصد هزینه صندوق نیروهای مسلح و ۷۰ تا ۸۰ درصد از هزینه‌های صندوق بازنشستگی کشور، مستقیما از بودجه دولت پرداخت می‌شود. این وضعیت زنگ خطری برای صندوق‌ها محسوب می‌شود. معاون اول مساله صندوق‌ها را ابرچالش خواند و نسبت به آینده آن هشدار داد. تجارب جهانی و پژوهش‌های معتبر نشان می‌دهد، در چنین شرایطی برای نجات صندوق‌ها، باید ۴ عمل فوری انجام داد. اولین اقدام، تعویق بازنشستگی با در نظر گرفتن مزایایی برای شاغلان است تا با کاهش خروجی صندوق‌ها برای تجدید قوا فرصت ایجاد کند.