موضوع فیلم دختری با کفش‌های کتانی (محصول ۱۳۷۷) که در دوره خود، فیلمی سنت شکن هم قلمداد می‌شد به آسیب شناسی روابط قبل از ازدواج در نوجوانی می‌پردازد و نقش والدین را در جهت دهی به این روابط و کنترل شرایط بررسی می‌کند. خانواده‌ای مانند خانواده تداعی که باعث فرار فرزندشان از خانه می‌شوند و یا خانوده آیدین که با نزدیکی به او کمکش می‌کنند. اما کفش‌های کتانی میرسلیم در مجلس هم به ضعف جامعه مدنی به کنترل و نظارت بر رفتار نمایندگان مجلسش اشاره دارد. موضوعی که در زمان حاضر نوعی سنت شکنی و بدعت قلمداد می‌شود و در ۲۰ سال آینده، امری عادی و الزامی خواهد شد. آیا نمایندگان ۲۰ سال آینده مجلس، جرات و جسارت اعمال سلیقه و کم تخصصی و ضعف در انجام وظایف اصلی خود (نظیر حجمی از نمایندگان فعلی مجلس) را دارند؟ آیا نظارت عمومی و نهاد‌های مدنی، نمایندگان را به حال خود رها خواهند کرد؟

با توجه به اینکه فرآیند رای گیری در مجلس مخفی بوده و امکان بررسی نوع آرای ارایه شده توسط نمایندگان محترم و قضاوت در خصوص توانمندی های آنها وجود ندارد، می توان از جلسات سوال، استیضاح و رای اعتماد بعنوان رویدادی که نیازمند موضع گیری شفاف نماینده است، بعنوان سنجه ای مناسب برای اندازه گیری سطح توانمندی های وی، استفاده کرد. گزارش زیر رصد سخنان نمایندگان موافق و مخالف ، وزرای چهارگانه معرفی شده به مجلس برای کسب رای اعتماد را بعنوان نوعی مطالعه موردی، پیشنهاد می کند.