بیشتر بیماران روزهای خود را به صورت یکسان و تکراری می گذرانند. آنها بیدار می شوند، در داخل بیمارستان یا در حیاط حصار کشیده راه می روند، با خود یا دیگران یا ملاقات کنندگان حرف می زنند، داروی خود را بعد از غذا دریافت می کنند و برای خواب آماده می شوند،این داستان هرروز بیمارانی است که چشم به در دارندبرای دیدن یک آشنا