غبار کاروان عشق بر دل‌ها نشسته، آنهایی که عازم‌اند تاب ماندن ندارند، سفرکرده‌ها هم پای رفتن و بازگشت به خانه‌شان نیست. اینجا می‌مانی که جامانده کیست!؟ سرباز عاشقی که از خود بی‌خود شده، پای کاروان زانو زده و با اشک حسرت به زائران می‌گوید: «‌التماس دعا.کربلا رسیدین، نایب‌الزیاره باشین، سلام ما رو به آقا برسونید تو روخدا.» او از قافله جامانده یا آن زن و مردی که پشت گیت‌ها میان جمعیت، شیون‌شان دل هر آدمی را می‌سوزاند و به درد می‌آورد، جامانده واقعی‌اند. یکی می‌پرسد این زن و مرد چه‌شان شده، مدارک‌شان جعلی است؟ نمی‌توانند از مرز عبور کنند؟ فرمانده با چشمان سرخ و‌ تر گفت: «نه برادر. تازه آمده‌اند، کربلایی‌اند. دلشان گرفته. یک هفته زیارت کرده‌اند، پشیمان شده‌اند. می‌خوان دوباره برن و بیشتر بمانند. اما نمی‌شود. ویزای اربعین یک رفت دارد و یک برگشت.»