شش ماه تا انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، موتلفه اسلامی چه جایگاهی در سپهر سیاسی ایران دارد؟ وضعیت فعلی موتلفه در بین جریان‌های اصولگرا چه حکایتی از وزن سیاسی و انتخاباتی آن‌ها دارد؟مصطفی میرسلیم این روز‌ها واقعی‌ترین شمایل موتلفه است. او که به عنوان نماینده این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته شکست سختی خورده، حتی در انتخابات درون گفتمانی هیات رییسه مجلس طی چهار سال نیز نتوانست همفکران خود را به حمایت از خود قانع کند. در طرف دیگر دبیرکلی بادامچیان نیز نتوانسته موتلفه را از وضعیت انفعال و بی‌اعتنایی درون جریان اصولگرایی خارج کند. به نظر می‌رسد که حزب موتلفه که زمانی یکی از قدرتمندترین احزاب درون حاکمیت با قدرت لابی‌گری بالا بود دیگر نفوذ چندانی ندارد نه در میان شیوخ اصولگرا و نه در میان جوانان انقلابی.

عبدالمجید معادیخواه ، پژوهشگر تاریخ، گفت: طبیعت قشر مقدسین، طبیعت سیاست‌گریزی است. در ایران آن روز این قشر به دلیل کینه‌ای که از رضاشاه داشتند، به مبارزه پیوستند نه به دلیل سیاسی. یعنی اگر آن کینه نبود، هیچ‌وقت در یک حرکت سیاسی شرکت نمی‌کردند.

شهید بهشتی جلسه‌هایی چهارشنبه‌ها برگزار می‌کرد، روزهایی که بلند بود، قبل از نماز و در روزهای کوتاه بعد از نماز دورهم جمع شده و به صحبت و بحث می‌پرداختند. یادم می‌آید مرحوم صدر تصادفا همان روزی که به دیدار شاه رفته بود، در یکی از همان جلسه‌ها کرده بود. در کل صدر و بهشتی خیلی روابط گرمی باهم داشتند. البته افرادی هم هستند که با ایشان خیلی مخالف بودند و به آقای صدر یک نگاه واحد وجود نداشت. مثلا آقای جلال‌الدین فارسی که چند وقت پیش در گفت‌وگویی گفته بود که خوب شد، آقای صدر را کشتند.

آیا حمله به بیت مرجعیت انقلابی قم در فتنه 88 وهن و تخفیف جایگاه مرجعیت تشیع محسوب نمی شد که آقایان نگران شوند و مرتبا قلم فرسایی کنند؟ چرا دست به قلمان دیروز و امروز پس از حمله به بیت آیت الله العظمی نوری همدانی توسط فتنه گران از استقلال نظر مراجع تقلید نمی نوشتند؟