فضای فرهنگی و فضای کسب وکار را بازتر و بهتر کنیم و نگذاریم سرمایه های حقیقی این سرزمین (نخبگان) به آمریکا و خارج مهاجرت کنند. هر نخبه که نمی رود و هر نخبه ای که باز می گردد، هر ثروتمندی که پولش را از کشور خارج نمی کند و کارخانه اش را در ایران بنا می کند و توسعه می دهد به اندازه صدها مشت گره کرده می ارزد.

چیزی در حدود چهل سال از وقوع بزرگترین اتفاق ضدآمریکایی قرن می‌گذرد. آیا فرهنگ و هنر ایرانی به موازات عملکرد تمدنی نظام جمهوری اسلامی پیش رفته است؟واقعیت مشهود بی واسطه و مشخص امروز ما این است که ما نه تنها در تولیدات رسانه‌ای جریان مستقل ضدآمریکایی در دنیا نقشی نداریم بلکه در داخل کشور خودمان نیز مبارزه فرهنگی مان با آمریکا اگر از موارد بیلان‌پرکن و تقریبا بی‌مصرفی مثل زدن پلاکارد و چاپ پوستر و بنر و گرامیداشت سالروز ۱۳ آبان و ... بگذریم تقریبا هیچ است.