درب سفارت تازه رنگ سیاه شده است، درب را که باز می‌کنی سیاهی روی دستت می‌ماند و انگار این رنگ سیاه پاک نمی‌شود. باد پاییزی آرام می‌وزد، برگ‌های خزان زده را سرنگون می‌کند، سکوت همه جا را فراگرفته است. سعی می‌کنی با دستمال کاغذی سیاهی دستت را پاک کنی، اما این سیاهی ماندگار است.