فرهنگ، علم و اقتصاد سه رکن پیشرفت کشور است که درهم‌تنیدگی این سه رکن در حوزه تصمیم‌گیری اداره کشور می‌تواند گره‌گشای اداره امور در سطح کلان شود. اقتصاد دانش‌بنیان، تجاری‌سازی دانش، تناسب میان هزینه‌کرد در تحقیقات و میزان رشد اقتصادی کشور، شرکت‌های دانش‌بنیان، توسعه اشتغال مبتنی‌بر افق‌های جدید در علم و فناوری و دیگر مفاهیم مطرح‌شده در ادبیات پیشرفت و توسعه همه و همه حکایت از درهم‌آمیختگی و بستگی مولفه‌های این سه با یکدیگر دارد. از طرف دیگر در نیل به اهداف کلان جمهوری اسلامی ایران در حوزه علم و فناوری و دانشگاه در ایجاد ارتباط موثر بین صنعت و دانشگاه به‌عنوان کلید اصلی این درهم‌تنیدگی اقتدارآفرین مطرح است که در آن نقش سیاست‌گذاری‌ها و نهاد‌های سیاست‌گذار و به‌عبارت دیگر، تدوین ارکان نظام سیاست‌گذاری تا اجرا و تبیین ارتباط این عناصر با یکدیگر از جایگاه خاصی برخوردار است.