امروز آموزش زبان‌های خارجی به دلیل توسعه اطلاعات، فناوری و ارتباطات و مراودات علمی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشورها به صورت یک اولویت در آمده است که همواره این موضوع مورد توجه آموزش و پرورش بوده است و به تفصیل در اسناد بالادستی مانند سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و برنامه درسی ملی و مصوبات شورای عالی آموزش و پرورش به آنها اشاره شده است.

بومی‌سازی در نگاه اول یک واژه زیبا و جذاب به‌نظر می‌رسد که قرار است کشور را خودکفا بار بیاورد و کاری کند، روی پای خودمان بایستیم. هنگام تعامل با دنیای واقعی و در نگاه متخصصان فناوری اما این ایده تا به حال موفق عمل نکرده است. کارشناسان می‌گویند، فهم اشتباه از چنین پروژه‌هایی در کنار نبود نگاه متخصص و آمارهای نادرست از دلایلی است که پروژه‌های بومی را در میان ایده‌های فراموش شده جای داده‌اند. از جویشگر بومی تا ایمیل ملی ایده‌هایی است با یک نگاه قدیمی که مدت‌هاست از صحنه رقابت حذف شده‌اند. «گوگل مپ و گوگل ارث ایرانی»، ایده‌ای است که اخیرا از سوی سازمان نقشه‌برداری کشوری در رسانه‌ها مطرح شده است. چرا بومی‌سازی پروژه‌های فناورانه در کشور جواب نداده است؟