سال‌ها بعد از درگذشت باقر آیت‌زاده‌شیرازی که پدر مرمت نوین ایران نام داشت، همچنان با اصفهان تاریخی، مانند یک کالا رفتار می‌شود. تاریخ این شهر میان افرادی دست‌به‌دست می شود که چونان دیکتاتور بر طبل بایدها و نبایدهای خود می‌کوبند و بدون توجه به تاریخ نصف جهان و به جا استفاده از متخصصان آشنا به این تاریخ، تنها از حرکت لودر در میان لایه‌های تاریخی این شهر استفاده می‌کنند؛ لودرهایی که با حرکت خود در پروژۀ احداث میدان عتیق، عبور مترو از چهارباغ و سپس کف‌سازی بدون مطالعه آن نمونه‌های شاخصی از بی‌مهری به تاریخ اصفهان را رقم زده‌اند. این دست‌درازی‌ها در مقاطع بسیار با عملکرد نادرست سازمان نوسازی بهسازی شهرداری اصفهان همراه بوده و متاسفانه با نشان دادن چراغ سبز اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان صورت گرفته است.