علم اقتصاد مدعیان و معارضان زیادی دارد. عده‌ای مدعی علم بومی هستند و همان‌ها یا دیگرانی فراگیر بودن قوانین این علم را نه تنها در جوامع مختلف بلکه در شرایط متفاوت نمی‌پذیرند. اخیرا وزیر اقتصاد گفته‌اند در وضعیت کنونی اقتصاد ایران با وجود تحریم‌ها و محدودیت‌های نقل‌و‌انتقال بانکی، «باید بپذیریم که نمی‌توان از ادبیات اقتصاد کلاسیک استفاده کرد.»ه‌نظر می‌رسد منظور ایشان از ادبیات اقتصاد کلاسیک همان علم اقتصاد رایج در کتاب‌های درسی دانشگاهی و محافل آکادمیک است. شکی نیست که انتقاد از جریان علمی رایج در دانشگاه‌ها و محافل آکادمیک و به چالش کشیدن برخی از یافته‌های آنها خود بخشی از فعالیت علمی است که به بهبود و ارتقای سطح دانش می‌انجامد.

دعواى "شريف" و "علامه" دعواى کاملاً جهانی‌ای است و اصلاً مختص به ايران نيست (برخلاف ادعاى طرفداران اين دو مكتب كه می‌گویند جريان مقابل "منسوخ" شده است).طبق دسته‌بندی جهانى (غربى)، شريف متعلق به جريان "نهادگرایی مدرن" و علامه متعلق به "نهادگرايى تاريخى" است. اين دو جريان ژورنال‌ها و حتى "آكسفورد هَندبووك هاى" جداى خودشان را دارند و طرفداران هر دو جريان در بهترين دانشگاه‌های دنيا مشغول تحقیق‌اند و روى نظريات همدیگر تأثیر مثبت گذاشته‌اند. به‌عنوان‌مثال، Acemoglu، يكى از سرشناس‌ترین چهره‌های "نهادگرايى مدرن"، خودش در مقدمه كتاب "ریشه‌های اقتصادى ديكتاتورى" اش می‌نویسد كه نظرياتش از مكتب "نهادگراى تاريخى" خيلى تأثیر گرفته است.