فشارهای تحریمی به عراق درخصوص قطع مبادلات گوناگون منجمله مبادلات برقی و گازی با ایران، گویا باعث شده است که دیگر برقی برای این کشور از طرف ایران ارسال نشود و در سطح اجتماع اینگونه مطرح می گردد که این کار باعث تامین برق داخلی و کاهش شدید قطعی برق در داهل کشور شده است. موضوعی که با وجودبرخورداری از تکه هایی از حقیقت، دارای اشکالات عدیده و برداشت های نادرست فراوانی است. مهمترین نقدهای وارده بر این تحلیل آن است که میزان برق صادراتی به عراق، بشکلی افزاطی و اغراق گونه در اذهان عمومی تصور می شود. لازم به توضیح است که در مردادماه و ایام اربعین نیز، شاهد کاهش کاهش صادرات برق ایران به عراق بوده ایم.

عراق از شرایط فعلی ایران سوءاستفاده کرده و پول ایران را با وجود درآمد‌های حاصل از نفت و زائران، با تاخیر و به صورت تدریجی ارسال کرده است.

حتی اگر تولید نفت از میادین تعطیل‌شده کرکوک از سر گرفته شود، در وهله اول مقدار تولید ۱۰۰ هزار بشکه در روز خواهد بود. این بدین معناست که کل تولید منطقه کردستان فقط ۵۰۰ هزار بشکه در روز خواهد بود. این مقدار از صادرات ۷۰۰ هزار بشکه‌ای کردستان قبل از همه‌پرسی ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷ کمتر است و حتی برای قطع وابستگی ترکیه به نفت ایران هم کافی نیست.