اختلال در روند نگهداری از جنین‌های فریز‌شده در بیمارستان آبان تهران، به بحرانی بی‌سابقه برای ده‌ها خانواده تبدیل شده است؛ خانواده‌هایی که با صرف هزینه‌های سنگین و طی فرایندی دشوار، امید مادر یا پدر شدن را در دل داشتند، اکنون با گم‌شدن جنین‌هایشان مواجه‌اند.حوالی اردیبهشت‌ امسال بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان به‌ طور ناگهانی تعطیل شد. مرکزی که با مدیریت دکتر «الف.الف» و «میم.میم» اداره می‌شد، پس از تعطیلی این مرکز یا پایان مهلت اجاره، همکاری‌شان به‌ عنوان جنین‌شناس با این مرکز قطع شد، اما هیچ‌کس در آن ساختمان عریض و طویل نیازی ندید به خانواده‌هایی که تخمک و اسپرم فریز کرده بودند و سالانه بابت تمدید آن به بیمارستان پول می‌دادند، خبر بدهد که به فکر بیمارستان و مرکز دیگری برای این ذخایر بیولوژیک باشند.خانواده‌هایی که روز گذشته در بخش ناباروری بیمارستان آبان تجمع کرده بودند، فقط یک مطالبه دارند و آن‌هم تحویل ذخایر بیولوژیکی آنهاست تا بتوانند زودتر فرایند درمان‌شان را ادامه دهند.

خدمات با کیفیتی که در مراکز درمان ناباروری کشورمان ارائه می شود، در قبال هزینه هایی که دریافت می گردد، می توانند به عنوان مهم ترین اهرم در جذب بیماران خارجی از اقصی نقاط دنیا، تلقی شود.

بعضی تصمیم‌هایی که در زندگی می‌گیریم. بعضی تصمیم‌هایی که زندگی مجبورمان می‌کند که بگیریم، هم خودش سخت است و مبهم و پیچیده و هم برای دیگران سؤال برانگیز. هم کنار آمدن با خود مسأله دشوار است هم جواب دادن به این و آن و مواجه شدن با چشم‌های گرد شده از تعجب آدم‌هایی که فکر می‌کنند از خود ما بیشتر در مورد موضوعی که روز و شب‌مان را یکی کرده، می‌دانند. اما وقتی انگیزه خیلی قوی است؛ وقتی حاضریم برای شنیدن صدای یک بچه که از پوست و گوشت خودمان است به هر سختی تن بدهیم و از هر قله قافی بالا برویم. آن وقت است که با همه مخالفت‌ها و علامت سؤال‌ها تن در می‌دهیم به رویارویی با یکی از سخت ترین و عجیب‌ترین روش‌های باروری یعنی رحم اجاره‌ای.