به اعتقاد مکری برای درک بهتر سانسور باید در جای سانسورچی نشست و از نگاه او و بر اساس ماموریت های او به مسئله نگاه کرد. اما بطور خلاصه می توانیم سانسور را به سه دوره تقسیم کنیم. مبنا بر این است که یک نظام حاکم داریم، یک نظام قدرت داریم و در سانسور به نظرم یکی از اتفاقات مهم این است که سازوکار رسیدن به این قدرت و رسیدن به این حاکمیت خیلی باید مورد توجه قرار بگیرد. وقتی می‌گوییم سانسور نمایندگی می‌کند یا گیت است یا پاکسازی می‌کند برای نظام قدرت [آن‌هم] در راستای نظام قدرت، اول باید ببینیم آن نظام قدرتی که از آن حرف می‌زنیم چقدر از مشروعیت، قدرت یا سازوکارش مورد توجه آن مجموعه یا مورد قبول مجموعه‌ای است که پاکسازی را به خاطرش انجام می‌دهد. در واقع، سانسورچی رابطه‌اش با اطلاعات و با نظام اطلاعاتی است. برای همین من وضعیت سانسور را به سه دوره مختلف تقسیم می‌کنم که فکر می‌کنم ما در دوره میانی هستیم و البته توجه من بیشتر به دوره سوم است. در دوره اول یک داستان بزرگ داریم که اکثریت جوامع آن داستان بزرگ را قبول می‌کنند. داستان بزرگ به دوران قبل از پرسشگری و به دوران قبل از تکثیر تفکر مربوط می‌شود. به محض اینکه ما می‌فهمیم هر کدام از آدم‌ها می‌توانند نظر خودشان را داشته باشند و نظر خودشان را برخلاف داستان بزرگ ابراز کنند، اینجاست که سانسور شروع می‌کند به رفتار کردن و حذف کردن. با توصعه جوامع و ایجاد جامعه چند صدایی و بوجود آمدن اطلاعات فراگیر و اگاهی عمومی، این نظام دیگر کاربرد نداشته و جز هزینه، فایده ای برای حاکمیت هم ندارد.

منتقد سینما و تلویزیون در مورد مصوبه اخیر کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی مبنی بر سپردن مدیریت و نظارت بر محتوای فضای مجازی به سازمان صدا و سیمای گفت: این امر تداوم تک‌صدایی تلویزیون را در پی خواهد داشت و همه محتوا‌ها شبیه هم می‌شود.

نوید محمودی کارگردان «مردن در آب مطهر» در نشست خبری این فیلم در جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر، در واکنش به برخی انتقادات تأکید کرد که این فیلم ضد ایرانی نیست.

آخرین باری که همراه خانواده به سینما رفته‌اید و بعد از تماشای فیلم، شامی هم خورده‌اید کی بوده؟ آخرین باری که به کتابفروشی سر زده‌اید چطور؟ تئاتر چطور؟ اصلاً اهل تئاتر رفتن هستید یا در این وضعیت بحرانی اقتصاد بدون اینکه متوجه باشید همه این کالاهای فرهنگی را از سبد خانوار حذف کرده‌اید؟

این روزها طیف نسبتاً متنوعی از فیلم‌ها روی پرده سینماها خودنمایی می‌کنند؛ تنوع ژانر در اکران فیلم‌های سینمایی، می‌تواند آیینه‌ای برای انعکاس ذائقه فرهنگی جامعه ما باشد.

انتشار نام حسین انتظامی در میان اسامی نامزدهای چهره سال سینمای ایران در آکادمی سینماسینما از روز گذشته واکنش‌های متفاوتی به دنبال داشت و با انتقاداتی از سوی بعضی فعالین رسانه‌ای روبه‌رو شد.رئیس سازمان سینمایی در پیامی به دبیر آکادمی سینماسینما از کیوان کثیریان درخواست کرد نامش از فهرست کاندیداهای چهره سال سینمای ایران حذف شود.

سه منتقد باسابقه سینما پس از پایان کار سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اتفاقات این رویداد سینمایی، داوری‌ها و آثاری که در این دوره دیده شدند را تحلیل و بررسی کردند.

انتشار نام سهامداران و مالکان فیلم‌های سینمایی توسط سازمان سینمایی، اقدام بسیار اصولی و مهمی است و در صورت تداوم می‌تواند اثرات مثبت بسیاری داشته باشد که محدود شدن فساد شاید نخستین ثمره آن باشد.

ترمیم نسخه‌های 35 میلی‌متری فیلم‌های قدیمی در تمام دنیا تبدیل به جریانی کارآمد شده است، اما اینکه در ایران تا چه حد این قضیه مهم دیده شده، شده محور اصلی گفت‌وگویی که با کیوان کثیریان ، منتقد و مدیر سینماتک خانه هنرمندان ایران، انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

انتقادها به دو فیلم کاهانی و پاکروان در حالی روز به روز بیشتر شد و اوج گرفت که برخی فیلم‌ها که در همین بازه زمانی روی پرده هستند به رغم ضعف‌های بسیار بزرگ نادیده گرفته شدند. هزینه خیلی از کانال‌های تلگرامی از فیلم‌هایی تامین می‌شود که پول می‌دهند تا تعریف و تمجید بشنوند. سه روز از اکران یک فیلم می‌گذرد حمله‌های تند آغاز می‌شود، اگرچه عجیب است اما اشکالی ندارد اگر صادقانه باشد و فیلم مورد نظر از تمام آثار روی پرده اکران ضعیف‌تر باشد اما وقتی فیلم‌های بدتری روی پرده است این هجمه مشکوک است و صداقت ندارد.