انسان‌ همه منابع را صرف می‌کند، منابع آبی، کانی‌ها، ذخیره‌های گیاهی و جانوری یا خاک و هر موجود دریایی که بشود آن را خورد، تازه آدمی با روشی که در مصرف منابع در پیش گرفته، اجازه تجدید حیات به منابع را نمی‌دهد، در عین حال که می‌داند کارش اشتباه است اما به مصرف بی‌رویه، آلوده کردن محیط زیست و تولید کالا و خدمات بدون در نظر داشتن عواقب آن، ادامه می‌دهد، برای پاسخ به چرایی و چگونگی این خودویرانگری آدمی، سخنان بسیار گفته شده و راه‌حل‌های زیادی نیز برای برون رفت از این وضعیت ارایه شده اما پاشنه جایگزین این در چنبره ضعف و بی‌توجهی و البته خودخواهی انسان، تحلیل می‌رود و پاشنه پیشین، کماکان جایگاه خود را حفظ کرده است

استاد منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: از کارون در مقطع اهواز حدود ۱۰ برابر زاینده رود در زمان باز بودن در مقطع اصفهان آب عبور می‌کند و اگر دو سال خشکی زاینده رود را در نظر بگیریم میزان آب عبور کرده از مقطع اهواز حدود ۱۵۰ برابر میزان آب عبور کرده زاینده رود از شهر اصفهان است.

استاد منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: با جاری شدن مداوم زاینده‌رود، میزان فرونشست زمین کمتر می‌شود، اما مشکل حل نمی‌شود و شکست ساختمان‌های قدیمی با تداوم شرایط امروز، حتمی خواهد بود.