راهکار عملگرایانه برای رسیدن به مصالحه در اختلافات بر سر یک امر قدسی این است که دو طرف به توافقی برسند که هر کدام بتواند بر اساس عرصه هویتی خود آن را تفسیر کند. کسینجر نام این رویکرد را «ابهام سازنده» گذاشته است.