25 سال پیش سردبیر هفته‌نامه‌ای به نام «حوادث» بودم که بسیار هم موفق بود. آن هفته‌نامه اگر به حوادث خشنی می‌پرداخت، سعی می‌کرد وارد جزئیات نشود. حتی در بیان نام آدم‌ها رعایت می‌کرد که به نام‌های قدسی اهانت نشود یا در مواردی دقت می‌کردیم از شهرها نام برده نشود. در کنار رویدادها نظر کارشناسان می‌آمد و پدیده از منظر اجتماعی، اخلاقی، تربیتی و دینی آسیب‌شناسی می‌شد. سعی می‌کردیم در کنار حوادث تلخ به حوادث شیرین هم بپردازیم و روی آنها تأکید کنیم؛ گاهی تیتر اول ما شاگردان اول کنکور بودند، به‌عنوان حادثه‌ای شیرین یا بازگرداندن پول گمشده به صاحبش یا بازگشت یک معتاد به مواد مخدر به زندگی. بااین‌حال گفته شد چون هفته‌نامه به خشونت می‌پردازد، باید توقیف شود؛ اما اکنون متأسفانه گاهی روزنامه‌ها را از فرط خشونت نمی‌توان خواند. خواندن صفحه حوادث روزنامه‌ها حال انسان را منقلب می‌کند.