در ایران به سبب چربش سیاست بر اقتصاد مخصوصاً در امر جذب سرمایه‌گذاری خارجی و مشارکت در تولید با شرکای غیرایرانی، شرکت‌های صاحب برند کمتر فرصت یافته‌اند به سرمایه‌گذاری در ایران فکر کنند و در مقاطعی از تاریخ هم که شرایط برای جذب سرمایه خارجی در ایران فراهم بوده به دلیل بیم از آینده رفتاری جریانات سیاسی دولت‌های آتی، این شرکت‌ها کمتر تمایل به حضور و نقش‌آفرینی در صنعت و بازار ایران مخصوصاً به صورت پایدار داشته‌اند.