یکی از چالش‌های روز تولیدکنندگان و صادر‌کنندگان محصولات نفتی تعیین سیاست‌های قیمت‌های خرید و فروش است. اصول مدیریتی و استانداردهای حسابداری روش‌ها و معیارهایی را برای تعیین قیمت تمام شده وضع کرده است که با استفاده از این معیارها و با لحاظ کردن سود مورد انتظار تولیدکنندگان نرخ فروش محصولات تعیین می‌شود.بورس‌های دنیا با بهره‌گیری از ابزارهای نوین مالی نظیر ابزارهای آتی (Future) فورواردها، سلف و سوآپ اقدام به مدیریت ریسک نوسانات قیمتی کرده و امکاناتی را فراهم می‌کنند که در بهترین شرایط و با کمترین ریسک تولید‌کننده را قادر به برنامه‌ریزی تولید کند و با استفاده از این ابزارهای نوین مالی اقدام به تامین مواد اولیه خود نماید و از این طریق ریسک قیمت تمام شده محصولات را پایین آورده و نگرانی افزایش قیمت مواد اولیه را از خود دور کند. در چنین شرایطی تمرکز تولید‌کننده معطوف به تولید و افزایش کیفیت محصول و در نهایت افزایش ارزش شرکت و در نهایت افزایش ظرفیت اقتصادی کشورش خواهد بود.